Papillomen in de nek (filamenteuze wratten) zijn het resultaat van een infectie met het humaan papillomavirus veroorzaakt door de opname of activering van het humaan papillomavirus (HPV) dat zich al in de cellen bevindt. Deze plaats van lokalisatie van neoplasmata wordt vaak gevonden. Deskundigen noemen dergelijke papilloma's filiforme wratten (acrochord). Ze kunnen niet alleen in de nek verschijnen, maar ook in de oksels, achter de oren, onder de borstklieren.
Het bepalen van de oorzaken en het kiezen van methoden voor de behandeling van papillomen in de nek is de taak van specialisten. Humaan papillomavirus-infectie is gevaarlijk voor de gezondheid, kan leiden tot de groei van kwaadaardige tumoren, vooral in combinatie met genitale wratten en urogenitale ziekten.
Mechanisme voor ziekteontwikkeling
Papillomavirus wordt gedetecteerd bij de meeste seksueel volwassen mensen. HPV komt het lichaam binnen via verwondingen, scheuren, tijdens massage, het gebruik van hygiëneproducten van andere mensen, schoenen, en ook via onbeschermde geslachtsgemeenschap. Gedurende enkele maanden of zelfs jaren manifesteert het papillomavirus zich op geen enkele manier, wat duidt op een chronische drager. Wanneer virussen zich vermenigvuldigen in de oppervlaktelagen van de huid, treedt weefselhyperplasie op, verschijnen draadvormige uitgroeiingen in de nek en andere delen van het lichaam.
Belangrijk! HPV is niet persistent in het milieu. Het virus sterft snel op huishoudelijke artikelen. Infectie vindt voornamelijk plaats door direct contact.
Tijdens het scheren, manicure, is zelfinfectie mogelijk wanneer een "slapend" virus wordt geactiveerd. De ziekte gaat over in het stadium van actieve klinische manifestaties, waarna hyperplastische processen in de huid optreden.
Oorzaken van papillomen in de nek
Het is bijna onmogelijk om precies te zeggen waarom papillomen in de nek verschijnen. Deskundigen identificeren de volgende predisponerende factoren:
- overdracht van ernstige infectieziekten, chirurgische ingrepen die het immuunsysteem verzwakken, het aanpassingsvermogen van het lichaam verminderen;
- frequente schade aan de huid door kledingstukken, hygiëne- en verzorgingsproducten;
- het uitvoeren van massages zonder naleving van infectieuze veiligheidstechnieken, in salons van lage kwaliteit door werknemers die besmet zijn met HPV;
- hormonale stoornissen, endocriene pathologieën;
- aanwezigheid van andere soorten papillomen, genitale wratten en wratten op het lichaam en geslachtsdelen.
Deskundigen zijn van mening dat de oorzaken van papillomen in de nek verband kunnen houden met hormonale veranderingen in het lichaam. Dit bevestigt het feit dat filamenteuze wratten vaak verschijnen na endocriene pathologieën, tijdens zwangerschap en tijdens climacterische veranderingen, wanneer de activiteit van geslachtshormonen afneemt.
Bij jonge vrouwen is de oorzaak van papilloma in de nek vaak ovariële disfunctie. Maar aanvankelijk moet HPV in een inactieve vorm in het lichaam zijn. De hormonale stijging is slechts een provocerende factor.
Klinische manifestaties
Nekpapillomen hebben praktisch geen klinische manifestaties. Uiterlijk lijken ze op kleine uitlopers van een draadachtige vorm, gelig of vleeskleurig. De neoplasmata hebben een vrij dichte consistentie. Hun grootte is zelden groter dan 6 mm. Meestal worden filamenteuze papilloma's in de nek gevonden in kleine groepen, ze kunnen samen groeien en foci vormen die lijken op een hanenkam of bloemkool in vorm.
Papillomateuze uitgroei van dit type zijn niet vatbaar voor magnetisatie, maar als ze beschadigd zijn, blijft het risico op weefselmaligniteit bestaan. Neoplasmata kunnen ontstoken raken, wat vaak de verspreiding van papillomavirus naar een gezonde huid veroorzaakt met het verschijnen van nieuwe wratten.
Onderzoek naar papillomen in de nek
Het is mogelijk om de oorzaken van papillomen in de nek en behandelmethoden vast te stellen tijdens een uitgebreid onderzoek. Als er filamenteuze uitgroei optreedt, moet u een dermatoloog raadplegen.
Basismethoden voor het diagnosticeren van papillomen in de nek, oksels en andere delen van het lichaam:
- PCR;
- dermatoscopie;
- biopsie van neoplasma-weefsels;
- histologisch onderzoek.
Papillomen in de nek worden onderscheiden van gewone wrat, fibroom en moedervlekken. Het virus kan worden vastgesteld tijdens het PCR-onderzoek. Met deze methode kunt u het DNA van het virus identificeren, de mate van oncogeniciteit van de vorming en de hoeveelheid HPV beoordelen. De gevaarlijkste typen HPV zijn 16 en 18, die baarmoederhalskanker veroorzaken.
Papillomaweefselbiopsie wordt uitgevoerd als een kwaadaardig proces wordt vermoed. Chronische papillomavirus-infectie draagt bij aan weefselhyperplasie en leidt vaak tot magnelisatie. Daarom is het zo belangrijk om virussen met een hoog oncogeen risico tijdig te detecteren en papillomateuze uitgroei te verwijderen.
Behandelmethoden
Het behandelingsregime voor papilloma in de nek wordt individueel gekozen. Hierbij wordt rekening gehouden met:
- het aantal neoplasmata, hun vorm en grootte;
- algemene gezondheidstoestand van de patiënt;
- mate van risico op maligniteit van neoplasmata;
- de aanwezigheid van bijkomende ziekten, waaronder externe en interne tumoren, urogenitale infecties.
Om te begrijpen hoe u zich kunt ontdoen van papillomen in de nek, schrijft de arts een uitgebreid onderzoek voor, zorg ervoor dat u het type HPV bepaalt. Verdere tactieken hangen hiervan af. Papillomen zijn het resultaat van een actieve vermenigvuldiging van het virus en vereisen antivirale therapie.
Therapeutische behandeling
Geneesmiddelen voor infectie met het humaan papillomavirus worden alleen gebruikt na overleg met de behandelende arts. Dergelijke fondsen remmen de verdere groei van HPV, voorkomen complicaties, waaronder maligniteit van het neoplasma.
Meestal schrijven experts een medicijn voor met antivirale activiteit, dat bovendien een immunomodulerend effect heeft. Vooral bij frequente recidieven is het uitermate belangrijk om de activiteit van het immuunsysteem te verhogen om het aantal exacerbaties per jaar te verminderen.
De therapeutische behandeling van infectie met het humaan papillomavirus duurt enkele maanden. Tijdens medicatie-inname wordt aanbevolen om laboratoriumparameters te controleren, bloed en urine te doneren,
om op tijd een toename van de belasting van de lever en de nieren te detecteren.
Als specialisten, om wat voor reden dan ook, de chirurgische behandeling van wratten in de nek uitstellen, is het noodzakelijk kleding op te geven die de neoplasma's beschadigt. Met zelfs kleine schade neemt het risico op verspreiding van papillomavirus naar gezonde delen van het lichaam sterk toe.
Naast antivirale middelen kunt u kant-en-klare geneesmiddelen gebruiken om papillomen te verwijderen. Maar deze behandelmethode is traumatisch. Met een verhoogd oncogeen risico kan het niet worden gebruikt.
Apotheekproducten voor het verwijderen van papillomen
Kant-en-klare preparaten voor het verwijderen van papillomen in de nek bevatten zuren en agressieve componenten die neoplasma-cellen vernietigen. Het wordt aanbevolen om dergelijke fondsen te gebruiken in overeenstemming met de bijgevoegde instructies en na overleg met uw arts.
Basisprincipes voor het verwijderen van wratten en papillomen met kant-en-klare producten:
- Voordat u het plaatselijke preparaat aanbrengt, is het noodzakelijk om een gezonde huid te behandelen met zinkpasta of plantaardige olie;
- het is verboden producten te gebruiken voor de behandeling van kinderen onder de 10-12 jaar en volwassenen met een gevoelige huid en chronische allergische pathologieën;
- Breng geen medicijnen aan op moedervlekken.
Als tijdens het gebruik van een papilloma-verwijderaar een deel van het medicijn op een gezonde huid of slijmvliezen terechtkomt, is het noodzakelijk om de huid onmiddellijk met stromend water en zeep te wassen om zuren en logen te neutraliseren.
Gebruikelijke medicijnen om papillomen kwijt te raken:
- Het medicijn in tabletten, dat behoort tot ontstekingsremmende en immunomodulerende middelen. Vermindert de hoeveelheid virus, wat helpt om de grootte van het neoplasma geleidelijk te verkleinen. Aanbevolen om te combineren met lokale behandeling.
- Een preparaat dat wordt gebruikt om papillomen tot op de bodem in te vriezen. Tijdens het aanbrengen van het product is er een licht tintelend en branderig gevoel. De huid wordt wit en vervolgens rood met de vorming van een blaar. Volledige weefselregeneratie vindt plaats in 2-4 weken.
- De toepassing van het product is gebaseerd op het koude effect op het papilloma. Lage temperatuur vernietigt neoplasma's, veroorzaakt ernstige verstoringen in het metabolisme en de voeding van weefsels, wat tot hun dood leidt.
- Stinkende gouwe producten. Vergelijkbare medicijnen worden gebruikt om papillomen in de nek thuis te verwijderen. Naast stinkende gouwe bevatten ze andere agressieve componenten, waaronder basen. Voordat u het product gebruikt, moet een gezonde huid worden beschermd met een vette crème, plantaardige olie of zalf met zink.
Farmaceutische producten ter bestrijding van papillomen worden gebruikt in overeenstemming met de officiële gebruiksaanwijzing. Sommige medicijnen hebben een agressieve samenstelling die ontstekingen, irritatie en zelfs chemische verbranding van weefsels kan veroorzaken. Bij een hoge gevoeligheid van de huid zijn dergelijke middelen gecontra-indiceerd. Het is beter om chirurgische minimaal invasieve methoden te gebruiken voor het verwijderen van papillomen in de nek.
Chirurgische behandeling
Chirurgische behandeling van papillomen is de gouden standaard. Alle neoplasmata die op de huid en slijmvliezen verschijnen tegen de achtergrond van infectie met het humaan papillomavirus, moeten worden verwijderd. Geen enkele specialist kan garanderen dat het neoplasma vroeg of laat niet zal leiden tot magnelisatie en de groei van een kwaadaardige tumor.
De belangrijkste methoden voor chirurgische verwijdering van papillomen in de nek:
- lasercoagulatie;
- cryodestructuur;
- radiogolfmodus;
- elektrocoagulatie;
- chirurgische excisie van het neoplasma met behulp van een scalpel.
De arts kiest een specifieke methode voor het verwijderen van papillomen op basis van de gegevens van een uitgebreid onderzoek. Chirurgische excisie van huidneoplasmata wordt uitgevoerd met een grote tumorgrootte en het risico op maligniteit. In andere gevallen proberen specialisten minimaal invasieve technieken te gebruiken die geen littekens en vlekken op de huid achterlaten.
Lasercoagulatie
De laser bestrijdt effectief uitgroeiingen op de huid en slijmvliezen. De methode biedt het meest nauwkeurige en gerichte effect op een gecontroleerde weefseldiepte. Er zijn geen pijnlijke gevoelens tijdens de procedure. Meestal gebruiken specialisten injectie-anesthesie of applicatie-anesthesie.
Hoogenergetische lasers verdampen virale neoplasma's met een zeer gerichte laserstraal. In dit geval is er een gelijktijdige coagulatie van bloedvaten. Blootstelling aan hoge temperaturen voorkomt de verspreiding van papillomavirus met bloedtoevoer naar gezonde huidgebieden.
Er vormt zich een korstje op de plaats van het vernietigde papilloma, dat na ongeveer een week vanzelf verdwijnt. Een lichte roodheid van de huid blijft 2-3 maanden bestaan en verdwijnt daarna volledig.
Cryodestructuur
Cryodestructuur is gebaseerd op het koude effect op huidneoplasma's. Vloeibare stikstof bevriest papillomen en leidt tot hun vernietiging. Vervolgens sterven de weefsels af onder vorming van een kleine korst.
Tijdens de procedure wordt het cytoplasmatische en intercellulaire vocht bevroren, de celstructuren van het papilloma worden beschadigd, waardoor het neoplasma niet levensvatbaar is. Blootstelling aan lage temperaturen stopt de lymfecirculatie en de bloedstroom in de weefsels van de papillomateuze tumor.
Tijdens het aanbrengen van vloeibare stikstof wordt de huid wit, zwelt lichtjes op en na de procedure wordt deze rood met het uiterlijk van een onopvallende blaar. Volledige weefselregeneratie vindt plaats in een paar weken.
Verwijdering van radiogolven van papillomen
De radiogolfmethode om papillomen kwijt te raken valt op door zijn beschikbaarheid en matig trauma. Wanneer radiofrequente golven de huid binnendringen, komt er warmte vrij, met behulp waarvan het mogelijk is om neoplasma's te verwijderen door cellen te verdampen. Tijdens de procedure bewegen de weefsels uit elkaar, alsof u een scalpel gebruikt. De methode is geschikt voor diegenen die histologische analyse nodig hebben na chirurgische verwijdering van papilloma.
Elektrocoagulatie
Elektrocoagulatie is een moderne methode om papillomen te verwijderen. Tijdens de elektrochirurgische procedure snijdt de arts de stam van het neoplasma af en verbrandt vervolgens met behulp van een elektrische stroom de basis van de tumor. De methode is geschikter voor het verwijderen van kleine papilloma's, aangezien de elektrocoagulator een kleine omvang van de werklus heeft.
Belangrijk! Chirurgische behandelingen worden gecombineerd met antivirale therapie en immunostimulerende middelen.
De groei van neoplasmata wordt geassocieerd met de activiteit van het immuunsysteem. Specialisten besteden speciale aandacht aan het verhogen van de immuniteit, zowel met behulp van medicijnen als met het gebruik van veiligere methoden (zwemmen, verharding, balneotherapie).
Traditionele methoden
Alternatieve behandelingen omvatten zowel lokale remedies om papilloma te verwijderen als formuleringen voor intern gebruik die de immuniteit verhogen. Echinacea heeft immuunstimulerende eigenschappen. Tinctuur van deze plant bij langdurig gebruik verhoogt de activiteit van het immuunsysteem en de weerstand tegen contacten met virusdragers.
De meest gebruikte lokale remedie is stinkende gouwe. Het wordt meerdere keren per dag op het neoplasma gestippeld. De behandelingsduur is niet meer dan 5-7 dagen. Het wordt niet aanbevolen om stinkende gouwe te gebruiken om grote papillomen te verwijderen vanwege het hoge risico op brandwonden. Het product wordt niet gebruikt op slijmvliezen en gevoelige huidgebieden.
Thuis kun je proberen kleine papillomateuze gezwellen in de nek te verwijderen met salicylzuur. Knoflooktoepassingen kunnen worden gebruikt om de groei van HPV te stoppen en het risico van verspreiding van de ziekteverwekker naar gezonde weefsels te verminderen. Hiervoor worden verschillende teentjes knoflook op een rasp gewreven, de resulterende massa wordt op huidneoplasma's aangebracht. Deze methode mag niet worden gebruikt voor snijwonden en eventuele beschadigingen, maar ook voor het verwijderen van papillomen op de slijmvliezen.